Kliknij na wybraną kategorię, aby zobaczyć dostępne publikacje.
Autorzy tekstów zebranych w tej publikacji, wśród których są zarówno doświadczeni badacze, jak i adepci naukowego rzemiosła, rozważają rozmaite rodzaje zachowań samobójczych i autodestrukcyjnych oraz ich motywacje. Analizują kulturowe przekazy z dziedziny literatury, sztuki i szeroko pojętej rozrywki oraz te całkiem zwyczajne, na przykład będące rezultatem codziennych rozmów. Tematyczna i pokoleniowa rozpiętość ujęć badawczych wzbogaca dotychczasowy zasób prac o tematyce suicydologicznej, a także podkreśla potrzebę i wagę interdyscyplinarnego podejścia do tak złożonego problemu, jakim jest ludzka autodestrukcja.
Autorka tej książki podjęła próbę znalezienia odpowiedniego języka do rozmowy o ludzkiej autodestrukcji. Prezentowane studium porównawcze, zestawiające autentyczne zapisy pozostawiane przez samobójców z ich kulturowymi przedstawieniami, umożliwia dostrzeżenie różnic między tymi tekstami. Interdyscyplinarne podejście, w którym wykorzystane zostały drogi interpretacyjne zarówno kulturoznawcze, językoznawcze, jak i suicydologiczne, pozwala na otwarcie dialogu naukowego z narracją tworzoną przez kulturę, media i społeczeństwo. Zapis, jaki zostawia po sobie samobójca, jest tekstem, na który została nałożona warstwa stereotypów, mitów i wyobrażeń. Wokół samobójcy oraz jego czynu zbudowano opowieść na podstawie przekazów, które przez lata dostarczały prasa, kino, literatura, a w ostatnim czasie Internet. Narracja ta, odwołująca się do samobójstw bohaterów literackich, filmowych, a także postaci z pierwszych stron medialnych doniesień, mało ma jednak wspólnego z dramatem śmierci w odosobnieniu i rozpaczy, który rozgrywa się każdego dnia, w świecie pozbawionym rozgłosu oraz blasku reflektorów.
Rocznie na świecie w wyniku samobójstwa umiera około miliona osób, a podejmowanych jest około 10 mln prób samobójczych. Szacuje się, że w 2020 r. liczba zgonów z powodu samobójstw dojdzie do 1,5 mln. Zjawisko o takiej skali trzeba dobrze poznać, aby z nim skutecznie walczyć. Niniejszy podręcznik wnosi wkład w spełnianie obowiązku ratowania tych, którzy stracili wolę życia, poprzez: - analizę etiologii zachowań suicydalnych, - przedstawienie systemów zapobiegania zamachom samobójczym na świecie, - przedstawienie programów pomocy osobom po usiłowaniu samobójstwa, - omówienie kryminalistycznej problematyki suicydologii.
Nowa seria wydawnicza - Biblioteka Suicydologiczna - ma wypełnić lukę w dotychczasowym piśmiennictwie dotyczącym profilaktyki zamiarów samobójczych. Jej celem jest m.in. analiza procesów motywacyjnych i promocja nowych metod zapobiegających przypadkom dobrowolnej śmieci. Dzięki tej publikacji Czytelnicy będą mogli poznać samobójstwo jako zjawisko indywidualne i społeczne. Autorzy tomu I są specjalistami z różnych dziedzin nauki, którzy pracują na rzecz rozwiązywania problemów suicydalnych. Reprezentują filozofię, prawo, kryminologię, socjologię, psychologię, pedagogikę i medycynę. Książka jest skierowana do studentów kierunków psychologii, medycyny, socjologii i pedagogiki, do pracowników naukowych zainteresowanych zagadnieniami suicydologicznymi oraz do pracowników oświaty, służby zdrowia, którzy spotykają się w swojej pracy z takimi problemami.
Monografia stanowi kompendium wiedzy teoretycznej i praktycznej w obszarze interwencji kryzysowej. Prezentuje wybrane metody zorientowane na rozwiązywanie problemów kryzysowych. To swoisty podręcznik umiejętności praktycznych niezbędny pracownikom instytucji społecznych zajmujących się profesjonalną pomocą w kryzysach sytuacyjnych. Książka adresowana jest do osób kontynuujących szkolenie zawodowe w dziedzinie pomocy psychologicznej, ale również może być ważnym elementem kształcenia studentów rozpoczynających edukację w tej dziedzinie.
